It’s a small world
De maandag is toch een van de minst leuke dagen. Na twee daagje’s lekker uitslapen en lummelen gaat de wekker weer om 6 uur en mag je 8 uur lang je baas verblijden met je aanwezigheid. Zo’n eerste werkdag lijkt altijd dubbel te tellen, vooral als je nog twee weken vakantie in het vooruitzicht hebt. Ik ben de dagen al aan het aftellen. Het worden twee weekjes heerlijk niks doen met hier en daar een leuk uitstapje. Maar de klapper is toch wel het laatste weekend van de vakantie. Dan gaan Wim en ik met Paula en Gerard een lang weekend naar Disneyland Paris. En man oh man, wat heb ik er al zin in. Ja, dat was een leuke verrassing. Afgelopen juni werd ik 40 jaar (ssstttt, niet verder vertellen hoor) en groot was de verrassing toen Wim en ik een reis naar Disneyland Paris aangeboden kregen omdat we beiden 40 waren geworden, ik dit jaar en Wim 2 jaar geleden. Tja, wat zeg je dan??? Nou, dank je wel was wel het minste. Voor Paula en Gerard word het de eerste keer maar Wim en ik zijn er al 3x geweest.
De eerste keer was al een tijdje geleden, toen nog met een aantal vrienden van Radio Lelystad. Eigenlijk was dat een weekendje Parijs met een dag Disneyland Paris, maar we waren meteen verslaafd. Het tweede bezoek was met een handicap, vlak voor we zouden gaan kreeg Wim op zijn werk een bezem op zijn kop. Die viel 2 meter naar beneden, vraag me niet hoe hij dat voor elkaar kreeg. Maar het gevolg was wel een hersenschudding. Het ging wel weer toen we in Disneyland waren maar een achtbaan of andere attracties zaten er niet in. De derde keer ging we met mijn familie. We hadden 2 huisjes op kamp Davy Crockett gereserveerd, maar vlak voor onze afreis werd dat hele bungalowpark vernield door een zware storm en er vielen zelfs een aantal doden. De service van Disney was geweldig en wij kregen een aantal kamer in het een na duurste hotel van het park zonder bijbetaling… Heerlijk!!!
En nu gaan we dus over 3 a 4 weken weer terug. In de tussentijd is er weer een park onderdeel bijgebouwd en bovendien hebben we nu een digitale camera dus wordt er heel wat afgeklikt. Nu ik er over schrijf begin ik steeds meer zin te krijgen… Dit keer hoop ik echt Donald Duck tegen te komen, onze favoriete figuur. Ondertussen weet heel onze familie al dat we Disney gek zijn. We hebben (bijna) alle Disney DVD’s, gaan regelmatig naar Disneyland Paris en ook een tripje naar DisneyWorld zit er nog wel in. Toen Wim en ik twee jaar gingen trouwen kwam Disney natuurlijk ook ten sprake. Op onze bruiloft hadden de kleine neefjes en nichtjes een dansje ingestudeerd met Disney-maskers op. Bij thuiskomst bleek dat ze onze tuin hadden omgetoverd in een echte Disneytuin (bovendien lagen er 150 dikke telefoonboeken achter de voordeur die door de brievenbus naar binnen waren gegooid maar dat is een ander verhaal).