Een goed begin is het halve werk

Tja, het zit er dan toch aan te komen. Morgenvroeg breng ik Wim en Jacob naar Hoek van Holland alwaar hun barre tocht langs het strand zal beginnen. Maar liefst 140 kilometer lopen ze langs het strand tijdens de Strand 6daagse. Wim heeft er zin in. Zijn tassen zijn dan ook gepakt. Kleding voor elk weer, want zoals we de afgelopen weken hebben kunnen merken hebben de weergoden last van wisselvallige buien. Slaapzak, luchtbed, schone onderbroek. Mijnheer heeft aan alles gedacht. Oh nee, bijna was hij de WC-papier vergeten. Je zal tenslotte maar een grote boodschap moeten doen onderweg. Je kan je kont natuurlijk in de branding hangen maar dat staat zo raar. Twee grote weekendtassen staan al klaar bij de deur. Gelukkig worden de tassen van kampeerplaats naar kampeerplaats vervoerd door de organisatie want ze zijn loeizwaar. Ook zijn rugzak is al gepakt: Pleisters, Tantum en paracetamol voor de eerste hulp bij ongelukjes en verder wat drinken en snackjes voor onderweg.

Wim ziet het al helemaal zitten, ik wat minder. Oh ja hoor, ik gun Wim zijn pleziertje al. Maar in de 8 jaar dat wij nu bij elkaar zijn hebben wij nog nooit een nacht zonder elkaar geslapen. Daar gaat nu verandering in komen. Een week lang in een eenzaam groot bed. Jakkes! Even geen lichaam om warm tegenaan te kruipen als ik ’s morgens vroeg uit dromenland terugkeer. Ze noemen mij ook wel eens “kleffe Jef” en ik verdien die bijnaam met ere. Want hoe vaak komt het niet voor dat ik om 10 uur in de ochtend op een werkdag hem al mis en even een belletje geef? Wim’s collega’s kennen mij stuk voor stuk al, telefonisch dan. Een hele week zonder Wim zal mij echt niet lukken, dus kom ik hem zeker 2 avonden even met een bezoekje verblijden of hij het nu leuk vindt of niet. Tevens heb ik gisteren een mobieltje voor hem gekocht. Wim moet eigenlijk niks van die dingen hebben, maar hij snapt ook wel dat ik het prettig vindt om af en toe contact met hem te hebben. En uit angst dat ik elke avond bij zijn tentje zit, is hij toch overstag gegaan… Alleen moet ik er wel voor zorgen dat hij hem niet “per ongeluk” vergeet. Kortom, een enerverend weekje voor Wim en voor mij. Wij vertrekken nu eerst naar Franeker om Jacob op te halen want de wekker gaat morgenvroeg al om 5 uur. Ik hou jullie op de hoogte.