Shit happens

Vorige week zaten DE passagier en ik in de auto. Het was lekker weer, het zonnetje scheen, de vogeltjes floten en in de auto drong het aroma van versgemaaide gras door.
“Elke morgen leg ik een drol in de vorm van een penis..”
Er viel een pijnlijke stilte. Pardon?? Ik keek opzij en daar keek mijn passagier mij verwachtingvol aan.
“Ja”, ging het verder “Eerst twee kleine rondjes als de ballen en dan recht omhoog”.
Tja wat zeg je daar op? “ Geweldig, heb je je al ingeschreven voor het wereldkampioenschap kunstkakken?”
Nee, eigenlijk maar een ding: “Dat komt op mijn weblog”.
Mijn passagier kijkt mij verschrikt aan en dan eindigen we in een lachbui.
“Wees maar niet bang, ik zorg wel dat je anoniem blijft” stel ik de passagier gerust.

Een raar gegeven trouwens, waarom rust er nog zo’n taboe op het poepen? Het is een normaal lichamelijk proces. Iedereen doet het tenslotte, van de stratenmaker tot aan de koningin. Maar wat er daar achter die toiletdeur gebeurt blijft een groot geheim voor anderen. En waarom? Iedereen zegt “Ik heb zo heerlijk gegeten” maar ik hoor niemand zeggen “Ik heb zo heerlijk gepoept” terwijl het eerst het beginproduct is en het ander het eindproduct. En er valt zo veel te vertellen over dat toilet-bezoek. De ene is er binnen een poep en een scheet weer vanaf terwijl de ander er een relaxmoment van maakt. Ik ken zelfs iemand die muziek op het toilet heeft, zodra je het lichtknopje omgooit komen de zoet gevoosde klanken je al tegemoet en het toilet hangt er vol met leesvoer. Een vriend van ons had zijn toilet zelfs helemaal veranderd in een mini-Land van Laaf. En dan hebben we het nog niet eens over de medische achtergrond. De een heeft weer van die harde konijnenkeutels terwijl het er bij een ander weer uitspuit. Jantje gaat slechts een keer in de 4 dagen terwijl Pietje de hele dag de pot op kan.

De opmerking van mijn passagier maakte trouwens wel wat los want al snel praten we over de voorkeur voor een toilet met plateau of zo’n een waar je hoop meteen in het water valt. Tja, alletwee hebben hun nadeel, daar komen we achter. Als je een heeeeeel grote hoop moet heb je kans dat het plateau vol poept en de gevolgen zijn niet prettig, maar aan de andere kant heb je altijd de kans op een natte kont door opspattend water bij een wc zonder plateau. Het wordt nog een heel leuk gesprek over een niet allerdaags onderwerp. Eindelijk kan ik mijn eigen toilet-perikelen ongegeneerd met een ander delen. Wat een bevrijding! Zelf heb ik natuurlijk ook een “toilet-afwijking”. Ik ben namelijk nogal erg toilet vast. Ik ga absoluut niet op een vreemd toilet zitten en beperkt mijn toilet-territorium slechts tot een paar toiletten waarop ik ga zitten. Als ik bij een ander ben en ik voel een aandrang opkomen ga ik resoluut naar huis. En dat levert nogal wat nijpende momenten op want hoe dichter ik bij huis kom, des de heftiger wordt de kramp. Gelukkig gaat het meestal goed en een zucht van verlichting klinkt als ik op mijn eigen toilet zit. Oost West, de toilet thuis is toch het best.

Toch lijkt het alsof het taboe rond het toiletbezoek doorbroken wordt. Op de BBQ vorige week kwam het onderwerp op een gegeven moment ook op het poepen en vanmorgen in de trein ving ik ook een flard van een gesprek over dit onderwerp op. Zucht… Welke taboes blijven er nog over?