Popie Jopie

Een zomergriepje heeft ook zo zijn voordelen en dus heb ik gisteren lekker op de bank DVD’tjes liggen kijken. Als hobby recenseer ik DVD’s bij DVD-home, een zeer leuke hobby. Van diverse maatschappijen krijgen wij DVD’s toegestuurd om te recenseren. Sommige zijn leuk, andere minder. De leuke DVD’s kijken we meestal direct en zo liggen er in de kast nog een aantal DVD’s die ik liever aan de kant schuif. Maar ook deze moeten gedaan geworden. Gisteren dus maar een kruisje geslagen en de DVD gepakt waar ik al lang tegenaan zit te hikken: Een dubbel-DVD over paus Johannes Paulus II.

Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik het niet zo heel erg heb op het instituut “kerk” en dan voornamelijk op het Vaticaan. In het verleden zijn er menige gruwelijkheden gepleegd en oorlogen begonnen uit naam van de kerk. De schatkamers van het Vaticaan liggen vol met kunstobjecten etc. met een waarde waar je van schrikt al dan niet op eerlijke manier verkregen. Bovendien ben ik het niet eens met een groot aantal standpunten van het Vaticaan met oog op bijvoorbeeld de geboortebeperking en hun mening over homofilie. Ik was dus voorbereid op het ergste, maar goed. Ik voelde me toch nog belabberd door de griep, het bekijken van de DVD zou weinig extra schade kunnen berokkenen. En je gelooft het niet, maar ik vond de DVD zowaar interessant. Er werd verteld over de jeugd van de paus, zijn leven tijdens de tweede wereldoorlog en meer. Ook blijkt de Paus een pion te zijn geweest in de strijd van Amerika tegen het communisme. Veel dingen die ik niet wist. Geen verheerlijking van de kerk, neutraal en goed verteld. Soms kan je aangenaam verrast worden. Op naar de volgende DVD uit het rijtje…